به کلینیک تخصصی ما خوش آمدید…

اختلالات عصبی

همانطور که در مقالات قبلی صحبت شد ، سیستم عصبی بدن انسان از دو بخش محیطی و مرکزی تشکیل می شود . بخش محیطی شامل راه های عصبی تشکیل شده از نورون های عصبی است که وظیفه ی انتقال پیام را بر عهده دارند . پیغام ها در دو مسیر آوران و وابران حرکت کرده و باعث پردازش و پاسخگویی فرد به رویداد ها و تغییرات می گردند . راه های عصبی و نورون ها نیز مانند سیستم عصبی مرکزی در معرض آسیب و مشکلات فراوانی هستند . هر گونه اختلال در عملکرد نورون ها می تواند مشکلات جبران نا پذیری برای فرد ایجاد کند .

اختلالات اعصاب محیطی

همانطور که گفته شد ، بخش محیطی به دو قسمت آوران و وابران تقسیم می گردد . نورون های آوران پیام های عصبی دریافتی را به سمت مغز و نخاع برده و پس از پردازش ، پاسخ توسط نورون های وابران به سمت ناحیه ی مورد نظر باز می گردد .

اعصاب محیطی در معرض آسیب های فراوانی هستند که می توانند زندگی روزمره را برای فرد دشوار سازند . این آسیب ها شامل له یا کوفته شدن عصب ، قطع یا پارگی ، کشیدگی اعصاب ، التهاب اطراف بافت عصب و وارد شدن شوک های الکتریکی می گردد . این آسیب ها با کاهش یا از بین بردن کامل توانایی هدایت در عصب یا اعصاب مختل شده ، پردازش و پاسخگویی را دچار مشکل می نمایند .

اختلال در اعصاب وابران باعث عدم پردازش صحیح و آسیب اعصاب وابران موجب مشکلات حسی و حرکتی می گردد . در صورتی که آسیب عصب خفیف تا متوسط باشد و تبادل و هدایت همچنان قابل انجام ( حتی ضعیف ) باشند ، معمولا مداخله ی جراحی صورت نمی گیرد . اما در صورتی که عصب کاملا قطع شده باشد ، در حالی که جراح احتمال بازگشت هدایت عصب را بدهد ، جراحی ترمیمی صورت می گیرد .

اختلالات و بیماری های عصبی محیطی مختلفی وجود دارند که تا به امروز اسم آن ها را شنیده و یا آن ها را تجربه کرده اید اما احتمالا نمی دانستید که در این اختلالات دسته بندی می شوند :

در بیماری فلج بلز زوج هفتم مغزی یا عصب صورت به دلایل مختلف فلج می شود . این بیماری به دلایل مختلف مانند مشکلات التهابی ، عفونت های ویروسی یا باکتریایی در نواحی اطراف ، بیماری های زمینه ای مانند سکته مغزی ، تزریق نا درست بوتاکس و یا عوامل روانی مانند استرس و عصبانیت رخ می دهد . به دلیل فلج و عدم توانایی هدایت پیام عصب صورت ، عضلات ( معمولا یک طرف صورت ) فلج یا ضعیف می گردند . درمان این بیماری اغلب شامل تحریکات الکتریکی و لیزر درمانی در فیزیوتراپی ، استفاده از دارو های ضد التهاب و تقویتی و انجام تمرینات مناسب می باشد .

  • تنگی کانال مچ دست

در اختلال Cts یا تنگی کانال مچ دست فشار بر روی عصب مدین بیشتر شده و موجب اختلال در هدایت پیام های عصبی می گردد . تونل کارپ از رباط و استخوان های تشکیل دهنده ی مچ دست تشکیل شده و گذر گاه باریکی برای برخی تاندون های عضلات دست و عروق و عصب مدین می باشد .

هر گونه افزایش فشار در ناحیه مانند التهاب تاندون ها یا جا به جایی استخوان ها می تواند باعث اختلال عملکرد عصب مدین و در نتیجه بی حسی و گز گز در کف دست گردد . با پیشرفت بیماری عضلات کف دست تحلیل رفته و ضعیف می گردند . درمان های صورت گرفته قبل از وخیم شدن بیماری و جراحی شامل مصرف ضد التهاب ها و کورتون ، فیزیوتراپی ( لیزر تراپی ، منوال تراپی ، طب سوزنی و … ) و استفاده از مچ بند می باشد .

  • TOS

در این اختلال عروق ساب کلاوین و شبکه ی براکیال ( شبکه ی عصبی بازویی ) در بالای اندام فوقانی تحت فشار قرار می گیرند . این فشار بیش از اندازه باعث اختلال عملکرد عصب و کاهش هدایت پیام های عصبی آن می گردد . استفاده از کیف های سنگین و دوشی ، گوژ پشتی ، شانه ی گرد شده ، فوروارد هد ( سر به جلو ) ، وجود تومور ، افزایش حجم نا مناسب عضلات و شکستگی در اطراف ناحیه می توانند از عوامل افزایش احتمال ایجاد تی او اس باشند .

در برخی موارد ، عوامل مادر زادی مانند وجود دنده گردنی و یا بدشکلی های دنده ها نیز می توانند باعث بروز این عارضه گردند . در درمان فیزیوتراپی این افراد موبیلیزیشن مفاصل مربوطه یکی از مهم ترین اقدامات لازم می باشد که توسط درمانگر ( فیزیوتراپیست ) صورت می گیرد .

از دیگر اقدامات لازم می توان به آموزش صحیح تنفس ، ریلیز عضلات ( از بین بردن گرفتگی آن ها ) ، تقویت عضلات تضعیف شده ، کشش عضلات کوتاه شده ، اصلاح وضعیت بدن و استفاده از دستگاه هایی مانند لیزر و تکار جهت افزایش گردش خون نواحی اطراف عصب اشاره کرد .

عصب سیاتیک یکی از اعصاب مهم بدن می باشد که وظیفه ی عصب دهی حسی و حرکتی به اندام های تحتانی را بر عهده دارد . عواملی مانند بیرون زدگی دیسک های انتهایی کمر ، شکستگی ها و جوش خوردگی های نا درست اندام تحتانی و مهره ها ی کمری ، تنگی کانال نخاعی و یا گرفتگی برخی عضلات مانند پیریفورمیس می توانند موجب آسیب عصب و در نهایت ایجاد اختلال در عملکرد این عصب گردند .

از علائم اختلال درگیری عصب سیاتیک می توان به بی حسی و گز گز در پا ، ضعف عضلات ، خالی کردن مفاصل اندام تحتانی ، درد خصوصا پشت ران و ساق اشاره کرد . درمان های لازم برای این اختلال در ابتدا شامل دارو درمانی ( مسکن ها و ضد التهاب ها ) و فیزیوتراپی می باشد .

در اقدام فیزیوتراپی پس از معاینه بیمار مبتلا به درگیری عصب سیاتیک و تعیین منشا درد ، درمان لازم صورت می گیرد . انجام تمرینات مناسب ، لیزر و تکار برای ریلیز عضلات ، طب سوزنی جهت کاهش درد ، آموزش اصلاح سبک زندگی و بدن و منوال تراپی ( درمان با دست ) از مهم ترین اقدامات فیزیوتراپی برای درمان این بیماران می باشد . در صورت عدم انجام تمرینات مناسب و تغییر ندادن سبک زندگی ، جراحی آخرین گزینه برای بهبود عملکرد سیاتیک و آزاد سازی آن از فشار های اضافه می باشد .

بیشتر بخوانید...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *